NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
101 - (420) حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة.
حدثنا حسين بن
علي عن زائدة،
عن عبدالملك
بن عمير، عن
أبي بردة بن
أبي موسى؛ قال:
مرض
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم فاشتد
مرضه. فقال
"مروا أبا بكر
فليصل
بالناس."
فقالت عائشة:
يا رسول الله!
إن أبا بكر
رجل رقيق. متى
يقم مقامك لا
يستطع أن يصلي
بالناس. فقال"
مري أبا بكر
فليصل بالناس.
فإنكن صواحب
يوسف".
قال
فصلى بهم أبو
بكر حياة رسول
الله صلى الله
عليه وسلم.
{101}
Bize Ebu Bekir b. Ebi
Şeybe rivayet etti (Dediki): Bize Hüseyin b. Ali, Zâide'den, o da Abdülmelik b.
Ümeyr'den, o da Ebu Bürde'den, o da Ebu Musa'dan naklen rivayet etti. Ebu Musa
şöyle demiş: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hastalandı ve hastalığı
şiddetlendi, bunun üzerine:
«Ebu Bekir'e emredin de
cemaata namazı kıldırıversin» buyurdular. Âişe:
— Yâ Resulullah, Ebu
Bekir yufka yürekli bir zâttır. Senin yerine geçerse halka namaz kıldıramaz,
dedi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) :
(Sana) Ebu Bekir'e
emretde cemaata namazı kıldırsın (diyorum) Siz muhakkak Yusuf (A.S.) zamanının
kadınlarısınız.» buyurdular.
Artık bundan sonra
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) 'in yaşadığı günler de cemaata namazı
Ebu Bekir kıldırdı.
İzah:
Bu hadîsi Buhârî
«Kitâbul-Ezân» da; Nesâi İşrâtü'n-Nisâ'» bahsinde tahrîc etmişlerdir. Fahr-i
Kâinat (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) 'in ısrarla Hz. Ebu Bekir'i imamlığa tayin
etmesi, ashâb içerisinde onun en âlim ve fâzıl bir zât olduğunu bildiği
içindir.
Bu hadis Hz. Peygamber
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) 'in hastalığı günlerinde kendisine Ebu Bekir
(R.A.) 'in namazda vekâlet ettiğini ve bu vekâletini tâ Nebi (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem)'in vefatına kadar sürdürdüğünü göstermektedir. Binâenaleyh Nebi
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) 'in namaza çıkmasıyla Hz. Ebu Bekir *in
azledildiğini ortaya atan şiîler aleyhine en açık delildir.